Чӣ тавр дар наворхонаи нав ба навтарин нависед?

Бақайдгирии навзодон як масъалаи ҳуқуқӣ, ки меъёрҳои муайянро дарбар мегирад ва дар қонунҳои дахлдори Кодекси гражданӣ, манзилӣ ва оила қарор доранд. Дар ин мақола мо дар бораи оне, ки дар куҷо ва чӣ гуна ба кӯдак таваллуд кардани кӯдакро нависед, кадом ҳуҷҷатҳо барои ин заруранд, оё зарур аст, ки кӯдак ва дигаронро танзим кунад.

Кўдак баъди таваллуди куҷост?

Мутобиқи қонун, қарор дар бораи бақайдгирии кӯдак мустақиман аз синну солаш вобаста аст. Ҳамин тавр, кӯдакон аз таваллуд то 10 сол танҳо бо волидон (ё бо яке аз онҳо) муқаррар карда мешаванд. Дар оянда, кўдак бо розигии худ аз дигар хешовандон таъин карда мешавад ва аз синни 14-солагї њуќуќи интихоби зарурии ба ќайд гирифтанро дорад. Ин маънои онро дорад, ки шумо метавонед ба фарзандатон, масалан, бо набераи худ, ба қайд гиред, ҳатто агар 10 сол бошад ҳам, волидайнашонро ба қайд нагиред.

Агар волидон фарзанд надоранд ё аз ҳуқуқи падару модар маҳрум карда нашаванд, ӯҳдадории кӯдакро бо ҷои истиқомат ба мақомоти ҳокимияти давлатӣ таъин кардан мумкин аст.

Ба шумо чӣ лозим аст, ки кӯдаки нависед?

Чун қоида, ба кӯдаконе, ки навзодро дар як хона ба қайд гирифтаанд, душвор нест. Барои ин, ҳуҷҷатҳои зерин бояд ба ҷойгоҳи бақайдгирӣ (барои хонаҳои шахсӣ - дар шӯъбаи шиноснома) пешниҳод шаванд:

Агар волидон мустақилона мустақилона истиқомат дошта бошанд, кӯдак ба яке аз онҳо сабти ном шудааст, ва дуюм падару модар бояд дар лаҳзаи пешниҳоди ҳуҷҷатҳо бо имзои розигии онҳо ба иҷозати истиқомати кӯдак бо ҳамсарашон ҳузур дошта бошанд. Илова бар ин, шумо бояд сертификатро аз ҷои зисти падару модаре, ки фарзандаш дар он ҷо ба қайд гирифта нашудааст, пешниҳод накунед (ин имконпазир аст, ки имконияти иҷозатномаи истиқоматӣ ғайриимкон аст).

Он бояд дар хотир дошта бошад, ки саволе, ки кӯдаки навзодро тасаввур кардан мумкин аст, танҳо аз ҷониби падару модараш қарор қабул карда мешавад ва ягон каси дигар. Онҳо кӯдакро ҳатто бидуни розигии соҳиби хона ба қайд гирифта метавонанд, агар онҳо худашон набошанд. Ин ҳамчунин ба манзилҳои иҷора дахл дорад: волидайн метавонанд кӯдакони хурдсолро то синни 18-сола бидуни ризоияти соҳиби хона ва дигар иҷоракорон пайдо кунанд.

Мавқеи дигари муҳим ин вақти бақайдгирии навзодон мебошад. Умуман, дар суроғаи нав дар муддати на дертар аз 10 рӯз аз лаҳзаи оғози истиқомат дар ин суроға зарур аст. Аммо дар айни замон ягон қонун муқаррароти мушаххаси бақайдгирии навзодонро танзим намекунад, зеро вазъияти ҳаёт гуногун аст. Агар чунин имконият вуҷуд дошта бошад, беҳтар аст, ки кӯдакро ҳарчи зудтар ба тариқи расонидани кӯмаки моддии давлат барои нигоҳубини кӯдак дар муддати кӯтоҳ ба таври фармоиш беҳтар гардонед. Агар кӯдакон дар ягон ҷо ба қайд гирифта нашаванд, шумо наметавонед ин кӯмакро дар агенти ҳифзи иҷтимоӣ расонед.

Оё имконпазир аст, ки як навзод навзодро муваќќатан нависад? Шумо наметавонед, то даме, ки иҷозатномаи истиқомати доимӣ надошта бошед. Баъдтар, агар зарурати гирифтани иҷозатномаи истиқомати муваққатӣ дошта бошад, кӯдак ба як волидайни ӯ дар муддати муайян (аз 6 моҳ то 2 сол) ба қайд гирифта мешавад.

Ҳуқуқҳои кӯдак дар хона ба қайд гирифта шудааст

Кӯдакони хурдсол ҳамчун намояндаҳои аз ҳама осебпазири аҳолӣ ҳуқуқ доранд, ки дар ҳолатҳои иҷозати истиқомат ҳуқуқҳои афзалиятдор дошта бошанд. Ин дар зерин оварда шудааст:

Бо вуҷуди ин, агар кӯдак ба қайд гирифта шуда бошад, вале ба шумораи соҳибони хона дохил намешавад, вай наметавонад дар ин ҳуҷра саҳм дошта бошад, аммо танҳо барои зист ва истироҳат ҳуқуқи афзалият дорад.