Принсипи адолат

Фалсафаи амрикоӣ, ки нуқоти он дар ташаккули системаи сиёсии муосири Иёлоти Муттаҳида, Ҷеймс Рейс ба он ишора мекунад, ки агар қонунҳо ба принсипи адолат мувофиқ набошанд, дар байни онҳо мувофиқ нестанд ва аз ин рӯ, самарабахш нестанд, онҳо ҳуқуқи каме вуҷуд надоранд.

Принсипҳои асосии адлия

  1. Принсипи аввалини адолат қайд мекунад, ки ҳар як инсон ҳаққи ҳадди аксарияти озодиҳои асосӣ дорад, ё умуман ҳамаи озодиҳо бояд баробар бошанд, ҳеҷ кас набояд дар ин зӯроварӣ бошад.
  2. Принсипҳои зерин принсипи оқилона ва адолатро дар бар мегирад. Аз ин рӯ, агар нобаробарии табиати иҷтимоӣ ва иқтисодӣ вуҷуд дошта бошад, онҳо бояд бо чунин роҳҳо ҳал карда шаванд, ки онҳо ба ин гурӯҳҳо аҳамияти ношоям доранд. Дар айни замон, дар сатҳи қобилияти инсонӣ, вазифаҳои давлатӣ бояд ба ҳар касе, ки мехоҳад, кушода шавад.

Бояд қайд кард, ки принсипҳои асосии дар боло зикршуда барои ҳалли мушкилоти асосии адлия пешбинӣ шудаанд.

Принсипи адолати иҷтимоӣ

Дар он гуфта мешавад, ки дар ҳар ҷомеа тақсимоти одилонаи меҳнат, арзишҳои фарҳангӣ, инчунин ҳамаи имкониятҳои имконпазири иҷтимоиро ташкил медиҳад.

Агар мо ҳар як чизро ба таври муфассалтар баррасӣ кунем, пас:

  1. Тақсими одилонаи меҳнат ҳуқуқи ҳуқуқи конститутсионӣ тақвият дода шудааст, ки намуди намудҳои зараровар, ғайриқонунӣ дошта бошанд. Илова бар ин, баробарҳуқуқии иҷтимоию касбӣ, ки ба афзалият додан ба кори шуғл ба гурӯҳҳои муайяни миллӣ ва ғайра иҷозат медиҳад, иҷозат дода мешавад.
  2. Барои тақсими одилонаи арзишҳои фарҳангӣ зарур аст, ки ҳама шароит барои дастрасии озодии ҳар як шаҳрванд ба онҳо фароҳам оварда шавад.
  3. Агар мо дар бораи имкониятҳои иҷтимоӣ сӯҳбат кунем, ин гурӯҳи гурӯҳ бояд ҳар як шахсро бо ҳадди ақалли иҷтимоии зарурӣ таъмин намояд.

Принсипи баробарӣ ва адолат

Мувофиқи ин принсип, ин ташкили баробарии инсон, ки ба пешрафти ҷомеа мусоидат мекунад. Дар акси ҳол, аз миёнаи рӯз ба миён омадани муноқишаҳо ба миён меояд, ки ҷудоиро дар ҷомеа халалдор мекунанд.

Принсипи инсоният ва адолат

Ҳама, ҳатто як ҷинояткор, узви комилҳуқуқи ҷомеа аст. Ин беадолатӣ ҳисобида мешавад, агар дар робита бо онҳо нисбат ба шахси дигар камтар ғамхорӣ зоҳир намоянд. Ҳеҷ кас ҳаққи шарафи инсонро паст намекунад.